Poniedziałek był jednym wielkim stuporem i smutkiem. Dla mnie i zapewne dla wielu Polaków, którzy chcieli inaczej, głosowali za innymi wartościami. Dziś jest środa i choć zdziwienie pozostaje to pojawiają się wewnętrzna decyzja, by iść dalej i robić swoje.
Wykorzystać energię nie na opłakiwanie tylko na działanie zgodne z sobą i moimi wartościami.
Takie działanie jak wczoraj: szkolenie dla wspaniałej polsko-ukraińsko-wietnamskiej ekipy Fundacji Polskiego Forum Migracyjne. To ludzie którzy robią kawał świetnej roboty. Asystentki międzykulturowe, które pomagają dzieciakom imigrantów zaadoptować się w szkole i doradzają nauczycielom; doradcy ds. legalizacji pobytu, koordynatorki fundacji. Bosh, ta ich robota jest wielka, a ja miałam po prostu ogromną przyjemność i przywilej prowadzić dla nich szkolenie. I to ma sens! Koniec opłakiwania, świat się nie kończy – działam.
